Na początku były covery Depeche Mode i Dawida Podsiadły. Szybko okazało się, że taki pomysł na reinterpretację znanych przebojów to strzał w dziesiątkę. Internauci dodawali na You Tubie kolejne lajki, a liczba wyświetleń rosła. Niedługo potem nadeszły sukcesy „w realu”: udany występ na Fryderykach, aż 3 nagrody na Festiwalu w Opolu, w końcu debiutancki album, który okrył się platyną. Wszystko to przeplatane licznymi koncertami entuzjastycznie przyjętymi przez miłośników... No właśnie – czego: folku, intrygującego popu, eksperymentu, a może melancholijnych powrotów do nut dobrze znanych, aczkolwiek odkrywanych na nowo? Przyjrzyjmy się bliżej...
Dziewczyny, które kradną serca
Sukces Tulii to 3 składowe: śpiewające białymi głosami panie: (Dominika Siepka, Joanna Sinkiewicz, Patrycja Nowicka, Tulia Biczak), sprawni instrumentaliści dający solidne podstawy pod budowę specyficznego klimatu tej muzyki oraz Tomasz Drozdek / T.ETNO (znany także ze współpracy z kinoteatrem Mumio), odpowiedzialny za wszystkie partie instrumentów etnicznych i ludowych.
Naszą płytę chciałyśmy przede wszystkim zadedykować największym polskim kompozytorom, autorom tekstów, muzykom, wykonawcom, którzy od wielu lat tworzą nasze wspólne dobro jakim jest polska muzyka - to fragment tekstu z okładki winyla, który tłumaczy dobór repertuaru.
W podstawowej wersji płyty, która ukazała się 25 maja, możemy usłyszeć aż 13 coverów i 2 autorskie utwory: "Jeszcze Cię Nie Ma" oraz "Wstajemy Już". Na albumie mamy wspomnianego „Nieznajomego”, który wprowadza w chłodną, posępną i tajemniczą atmosferę całej płyty, nostalgiczny szlagier Wilków „Eli Lama Sabachtani”, transowy i niesłychanie frapujący „Krakowski Spleen” z kapitalną, momentami orientalizującą warstwą instrumentalną Tomka Drozdka czy monumentalną wręcz „Jaskółkę uwięzioną”, która jakby napisana była pod taką aranżację. Wszystko to spowite w niezwykłych wokalach Dominiki, Joanny, Patrycji oraz Tulii i obleczone w magiczne instrumentarium sprzed wieków. Naprawdę to zaczyna wkręcać... Fajnie sobie wyobrazić, że w sumie tak mogłaby wyglądać impreza w jakiejś karczmie dawno, dawno temu... Za oknem mróz, po lesie krążą zbóje, ogień w kominku dogorywa, a śpiewaczki już wiedzą, że dola zasłuchanego w białe głosy wędrowca mieni się ciemnymi barwami... Są chwile, gdy wolałabym martwym widzieć Cię..., a w innym miejscu: na tym pustkowiu mieszka śmierć czy to tylko część mojego snu, powiedz mi.
Autorskie utwory Tulii są deluxe
Bardzo się cieszę, że na płycie w wersji deluxe możemy posłuchać więcej autorskiego materiału Tulii. Nastawiamy stronę D płyty nr 2 i mamy tu m.in.: weselszy, bardziej rockowy i dynamiczny duet Tulii z Kasią Kowalską w utworze „Trawnik”, współcześniej brzmiący, wzbogacony o przejmującą partią kwartetu smyczkowego „Nie zabieraj” czy mój faworyt - mocny, riffowy „Pali się”, który zresztą promuje to wydawnictwo. Czy to będzie kierunek, w którym pójdzie zespół? Jest to na pewno jeden z pomysłów warty wzięcia pod uwagę...
Wydawcy przyzwyczaili nas już do pięknie wydanych krążków w wersjach deluxe. Nie inaczej jest w tym przypadku. Dwie białe płyty typu splatter kryją się w pierwszorzędnie opracowanym gatefoldzie. Siłą wydania są również klimatyczne zdjęcia Grzegorza Gołębiowskiego na okładce i na kopertach (szkoda tylko, że te w środku nie są foliowe). Brzmienie płyty – selektywne, głębokie i przestrzenne - w detalach oddaje bogactwo muzyki z lirą korbową, fujarami, piszczałkami, tamburą macedońską, sazbusem oraz głosami dziewczyn, które kradną serca.
Winyle w wersji deluxe dostępne w sklepach od 30 listopada. Zamawiać można tutaj.
Universal Music Polska | 2018
UWAGA! Dziś (28.11) na facebookowym profilu Psychosondy konkurs, w którym do wygrania 2 płyty winylowe "Tulia deluxe". Polub nas na Facebooku już teraz!
